Na het opzetten van onze tent op de Crane Flat camping, bestond de rest van de dag uit de verkenning van de Yosemite Valley met onder andere El Capitan (een steile en daarom zeer geliefde wand bij bergbeklimmers), het visitor center en mooie zichten op de Bridalveil en Yosemite watervallen.Aangezien de weerberichten voor woensdag een relatief warme 
dag voorspelden (39°C) en voor die dag de Upper Yosemite Trail op ons programma stond, vertrokken we 's morgens vroeg na het ontbijt meteen terug richting de Yosemite Valley. Vanaf de vertrekplaats (Camp 4) begonnen we aan een tocht van 6.3 mijl (=10.14 km) met een uiteindelijk hoogteverschil van 2700 voet (=823 m). Aangezien Yosemite bekend staat om zijn grote populatie beren, hoopten we natuurlijk dat we er tijdens ons bezoek één zouden zien, al was het maar vanop grote afstand. En ja hoor, na slechts 20 minuten wandelen, werd het pad al geblokkeerd door een bruine kolos.
dag voorspelden (39°C) en voor die dag de Upper Yosemite Trail op ons programma stond, vertrokken we 's morgens vroeg na het ontbijt meteen terug richting de Yosemite Valley. Vanaf de vertrekplaats (Camp 4) begonnen we aan een tocht van 6.3 mijl (=10.14 km) met een uiteindelijk hoogteverschil van 2700 voet (=823 m). Aangezien Yosemite bekend staat om zijn grote populatie beren, hoopten we natuurlijk dat we er tijdens ons bezoek één zouden zien, al was het maar vanop grote afstand. En ja hoor, na slechts 20 minuten wandelen, werd het pad al geblokkeerd door een bruine kolos. 
Het eerste gevoel was er één van "En wat nu?" maar al snel veranderde dit in "Hopelijk blijft hij nog even zitten zodat we genoeg filmpjes en foto's kunnen maken". (Klik hier om de beer in actie te zien) Na een kwartier werd het spijtig genoeg wel tijd om het beest lichtjes aan te manen om plaats te maken zodat we onze route verder konden zetten. En als het aan de Japanner, die al voor ons op deze plaats was, had gelegen, hadden we waarschijnlijk nog enkele uren staan wachten. Maar om onze naam van dappere Belgen waar te maken, probeerden
we met enkele steenworpen aan de beer duidelijk te maken dat we graag nog wat verder zouden wandelen. Gelukkig begreep het beest ons en maakte hij het pad aarzelend vrij. Het vervolg van onze tocht werd vooral gekenmerkt door mooie uitzichten en afzien door de hitte maar toen een gezin ons meldde dat het nog slechts 5 minuten wandelen tot de top van de waterval was, veranderde onze moraal en vlogen we bijna de berg op. Het panorama vanop de top was het afzien meer dan waard. Een klein uur later begonnen we aan de afdaling en 5 uur 45 minuten nadat we aan de tocht begonnen waren, stonden we terug beneden aan onze auto. 
Om onze "oververhitting" van ons af te spoelen, sprongen we op de terugweg nog in de Merced rivier en genoten we van één van de heerlijkste picknick momenten tot nu toe. Tijdens het kampvuur op de camping kregen we als kers op de taart nog het bezoek van een beer die voor we het wisten op slechts 15 voet van onze tent stond te wachten om onze koeken op te peuzelen.
Voor het
opruimen van onze tent op donderdagmorgen, volgden we eerst nog de Merced Grove Trailhead, die ons leidde naar enkele prachtige sequoia's. Nadien volgden we de Tioga Road lansheen volgende idyllische plaatsen: Olmsted Point (vanwaar we een mooi zicht hadden op de Half Dome), Tenaya Lake (waar we voor de tweede maal van het heldere maar koude bergwater genoten) en Tuolumne Meadows (een grootse alpenweide die meer dan de helft van het jaar onder sneeuw bedekt is).
Omdat we slechts voor twee nachten een camping geboekt hadden, gingen we bij het verlaten van Yosemite meteen op zoek naar een slaapplaats, die we dan uiteindelijk vonden op de Junction Campground. Eenmaal de tent weer was opgezet, genoten we nog van een heerlijk diner in het lokale cafeetje met de welluidende naam Tioga Pass Resort.
Vrijdag begonnen we 's morgens aan de afdaling richting Lee Vining waar we nog een bezoek brachten aan Mono Lake en deelnamen aan een rondleiding met gids doorheen de South Tufa area. Degenen die niet weten wat Tufa nu net is, kunnen deze link volgen http://en.wikipedia.org/wiki/Tufa. Vervolgens brachten we nog een kort bezoek aan het Visitor Center in Lee Vining alvorens we aan onze 5 uur durende terugrit richting Pinole begonnen.
Vrijdag begonnen we 's morgens aan de afdaling richting Lee Vining waar we nog een bezoek brachten aan Mono Lake en deelnamen aan een rondleiding met gids doorheen de South Tufa area. Degenen die niet weten wat Tufa nu net is, kunnen deze link volgen http://en.wikipedia.org/wiki/Tufa. Vervolgens brachten we nog een kort bezoek aan het Visitor Center in Lee Vining alvorens we aan onze 5 uur durende terugrit richting Pinole begonnen.
