"Dit is een mooie uitnodiging, maar......."
Omwille van die steeds weer terugkerende gedachtengang besloten we dan maar om zelf onze trouwuitnodigingen te maken. Op die manier konden we verschillende ideeen samenbrengen en hoopten we dat we bij het uiteindelijke resultaat geen "maar" meer zouden tegenkomen.
Enig speurwerk op het wereldwijde web, bracht ons naar Paper Source in Berkeley voor al het papiermateriaal en The Ribbonerie in San Francisco voor de linten. Eenmaal terug thuis konden we beginnen met het snijden, plakken, strijken,..... De foto's beneden tonen enkele stappen in het productieproces.
Gelukkig viel het weer goed mee zodat we het merendeel van het werk buiten op het terras konden uitvoeren. En ook al konden ze niet veel helpen, toch apprecieerden we het korte bezoek van enkele wild turkeys. We hopen dat het jullie goed gaat en dat jullie even voor Thanksgiving nog eens langskomen :-)
Enkele weekends en hier en daar wat krampen in nek en vingers later, werkten we de laatste uitnodiging met veel voldoening af. Terugkijkend naar al het werk dat we in de uitnodigingen hadden gestoken, wilden we ze zo spoedig mogelijk op de post steken zodat er niets meer mis kon gaan. We dachten namelijk aan worst-case scenario's zoals het afbranden van het huis,....
Gelukkig kwamen we deze doom-scenario's niet tegen en konden we enkele dagen later met een glimlach op het gezicht de plaatselijke brievenbus overladen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten