Vancouver: De stad

Na 2 dagen in de auto te hebben doorgebracht werd het op 27 december tijd om de benen te strekken en Vancouver downtown te bezoeken. De eerste halte werd een bezoek aan het visitor center waar we info inwonnen over de bezienswaardigheden in downtown maar ook in de wijdere Vancouver omgeving.

Gepakt en gezakt met de ingewonnen informatie besloten we om eerst Stanley park te verkennen. Vancouver wordt namelijk gekenmerkt door wereld's langste, ononderbroken waterfront wandelpad (22km, vertrekkende aan Canada Place rondom Stanley Park tot aan Kitsilano Beach).

Onderweg passeerden we langsheen Brockton point bezoekerscentrum. Hier bevinden zich een aantal totem palen, die de First Nation groepen van andere gebieden in British Columbia vertegenwoordigen.

Langsheen onze wandeling rondom Stanley park kwamen we onder andere langs de vuurtoren, gebouwd in 1914, en de replica van de Empress of Japan. Dit onderdeel van het gelijknamige Canadese oceaanschip werd in 1926 gerestaureerd en in Stanley Park geplaatst. Verder zagen we ook de "Girl in Wetsuit", het symbool van Vancouver's afhankelijkheid van de zee.

Na prachtige vergezichten op de skyline van Vancouver downtown, staken we Stanley Park door, doorheen het regenwoud en langs Beaver Lake, richting Third Beach.

Bij het verlaten van Stanley Park passeerden we ook langsheen A-maze-ing Laughter. Dit kunstwerk is het meest bekende en geliefde van tijdens de 2009-2011 Vancouver Bienale. De 14 bronzen standbeelden van 250kg en 3 meter hoog beelden een manier van hysterisch lachen uit (werk van Yue Minjun). En ja hoor wij hadden perfect model kunnen staan.

Ondertussen was de zon ook reeds onder gegaan en werd het stilaan tijd om naar de binnenstad terug te wandelen.

Op 29 december stond ons tweede bezoek aan Vancouver stad op het programma. We begonnen onze stadswandeling aan het Waterfront station (Beaux Arts).

Van daaruit gingen we richting de geboorteplaats van Vancouver: Gastown. Het merendeel van de oorspronkelijke gebouwen in dit gebied werden bekostigd met Klondike goud in de topjaren van 1886 tot WO I. Hoewel de stad oorspronkelijk Granville was gedoopt, was het in de volksmond bekend als Gastown, genoemd naar de bijnaam "Gassy Jack" van John Deighton, een kapitein die het eerste belangrijke gebouw in Vancouver oprichtte in 1867 - een saloon. Vandaag de dag is het een levendig gebied voor design, fashion, architectuur en het nachtleven. De stoomklok die werkt op het ondergronds steam-heat systeem was spijtig genoeg deze tijd van het jaar gewikkeld in folie.

Vervolgens passeerden we doorheen China Town. En het was overduidelijk dat deze China Town zeker niet kan concurreren met die in San Francisco.

We kwamen ondertussen terug op het waterfront wandelpad uit, en passeerden langsheen BC Place Stadium, Telus World of Science, Olympic village (van de Olympische winterspelen in 2010), met op de achtergrond de heel dicht bijgelegen bergen.

Via het Granville Entertainment district in Vancouver downtown wandelden we terug naar de auto. Onderweg maakten we nog enkele foto's bij de Christ Church Cathedral en Robson Square. Robson square bracht een speciale sfeer met zich mee, met aan de ene kant van het plein de rechtbank, aan de andere kant kunstgallerijen, en ondergrondse overheidskantoren.

We sloten de dag af met een bezoek aan het Capilano Suspension Bridge Park. De hoofdattractie van dit park is een 450-foot lange hangbrug 230 feet boven de Capilano rivier. Terwijl deze brug reeds in gebruik is sinds 1889, zijn de andere attracties recente toevoegingen aan het park: Treetops adventure (zicht op het woud vanop 100 feet hoogte) en de Cliffwalk.

Tijdens de wintermaanden vind er de Canyon Lights plaats. Omstreeks 3:30pm, wanneer het stilaan duister begint te worden, steekt men duizenden lichtjes aan en is het park tot 9pm geopend. In afwachting tot het helemaal donker was, leefde Woofy zich nog even uit in enkele attracties.

De laatste dag van 2014 volgden we de Marine Drive in West Vancouver langsheen zeer mooie stulpjes met uitzicht op Vancouver downtown. Aan Horseshoe Bay bezochten we Lighthouse Park. Via de Juniper Loop wandelden we naar Juniper Point.

De Shore Pine Trail bracht ons vervolgens tot aan de vuurtoren, waar we nochmaals konden genieten van de skyline van Vancouver onder een prachtige blauwe hemel.

Het begon stilaan tijd te worden om naar de auto terug te keren en koers te zetten richting Vancouver waar we oudejaarsavond zouden doorbrengen. Maar eerst wou Woofy wel nog even de show stelen op de parking door er in gangster-style te cruisen.

In Vancouver aangekomen wandelden we eerst nog door het gezellige Gastown waar we op het verwarmde terras genoten van onze laatste Starbucks van 2014.

Vervolgens werd het tijd om richting Robson Square te wandelen. We genoten er van een fijne sfeer, een muziekband en later op de avond van dansmuziek door een lokale DJ. Omstreeks 8:30pm werd het dan tijd om af te tellen naar het nieuwe jaar. Jullie vragen jullie misschien af waarom niet om middernacht. Maar aangezien men om 8:30pm reeds het nieuwe jaar inluidt in het meest oostelijke deel van Canada (St Johns, Newfoundland), besloot men om in Vancouver solidair te zijn. En vanwege het feit dat de stad Vancouver toch geen geld had om een heus vuurwerk te doen, besloten we om gezellig mee te doen.