Whale watching Monterey

De combinatie van het wonen in de buurt van de oceaan en het feit dat momenteel meerdere walvissoorten voor de Californische kusten vertoefen, deed ons besluiten om zondag op whale watching te gaan. Na een zoektocht op het internet naar verschillende aanbieders van zulke boottochten, werd al snel duidelijk dat niet San Francisco maar wel Monterey onze inscheepplaats zou worden. De hoofdreden was het feit dat je in San Fran al snel $ 70 en meer per persoon betaalt daar waar je in Monterey reeds voor $ 39 een ticket kan bemachtigen.

Onder het motto "Met de creditcard en internet bij de hand kom je door heel Amerika-land" boekten we 2 tickets voor de 10AM tocht aan boord van de Princess Monterey. Uitvaren om 10 uur 's morgens wilt zeggen inschepen om 9:30 maar vooral vertrekken vanuit Pinole omstreeks 6:30-7:00 uur dus van uitslapen kwam niet veel in huis.

Eenmaal in Monterey aangekomen, zochten we een gratis parkeerplaats op slechts een paar honderd meter van Fisherman's Wharf. Een gouden raad voor de budgetreizigers onder jullie, meestal kan je in de steden op zondag gratis op straat parkeren, maar controleer voor alle zekerheid de borden langs de weg want we zouden niet willen dat jullie bij terugkomst aan de wagen een parkeerticket onder de ruitenwisser vinden.

Tijdens de rit van Pinole naar Monterey hadden we al enkele druppels regen op de ruit gezien maar eenmaal aangekomen werden helaas enkele druppels een heel pak en kregen we te maken met de eerste regenbui sinds onze aankomst in Augustus. Bij het verlaten van de haven zagen we reeds massa's zeeleeuwen maar ook kwallen en pelikanen. Luttele minuten later zette de kapitein koers richting volle zee en werd het ons duidelijk dat omwille van de golven de vaart eerder een rit in een rollercoaster kon genoemd worden. Ook al was het ondertussen gestopt met regenen, toch deed het opspattende water dat telkens in grotere hoeveelheden over de boeg kwam ons beslissen om een droge plaats in de kajuit op te zoeken. Twee meisjes die de rol van stoere zeemansvrouwen op het dek bleven waarnemen, vonden we later op de dag bij terugkeer naar de haven lijkbleek hangend over de reling op de achtersteven terug.

Door de ervaring van enkele walvistrips in Ijsland (Raf) besloten we, na het zien van meerdere stilliggende schepen voor onze boot, om als eerste terug naar buiten te gaan en een goede plaats vooraan op de boot in te nemen. Iets later zagen we dan ook in de verte de eerste tekenen van walvissen in de vorm van een grote fontein van waterdamp, die volgens de zeer enthousiaste gids door een humpback whale was veroorzaakt. Helaas was de kolos terug onder water verdwenen nog voor we in de buurt kwamen. De Pacific Explorer, het tweede schip van Princess Monterey Whale Watching dat reeds om 9:00AM was uitgevaren maakte even later melding van een minke whale. Hierop besloot de kapitein om in de richting van de Pacific Explorer te varen maar ook dit keer was het zoogdier verdwenen voor onze aankomst. Toen de gids begon uit te leggen dat ze "confusing information" binnenkregen over verschillende walvissen die plots verdwenen, maakte deze melding ons (lees Raf) onmiddellijk gelukkig. Het is namelijk zo dat walvissen zich plots heel onrustig gaan gedragen wanneer de top van de voedselketen in de buurt is. Dit werd bevestigd toen even later de 2 magische woorden "killer whales" door de microfoon weerklonken. Blijkbaar was er een troep orka's de baai komen binnenzwemmen op zoek naar een heerlijke maaltijd in de vorm van een walvis of een zeehond.

Het volgende uur waren we getuige van de schoonheid van deze beesten toen ze meermaals in de buurt van onze boot boven water kwamen. En aangezien woorden veel minder zeggen dan beelden, laten we dan ook onderstaande foto's op jullie los (speciaal voor Tant Josee uit Heppeneert willen we alvast mededelen dat we nog een pak meer foto's hebben).

Uiteindelijk waren de orka's onze aanwezigheid waarschijnlijk moe en schakelden ze een versnelling hoger waardoor de bemanning iets later besliste om rechtsomkeer te maken en aan de terugtocht te beginnen. De golven waren er ondertussen niet minder op geworden en hierdoor liepen er steeds meer nogal wit uitziende figuren in de buurt van de relingen rond. Ook bij ons (lees Anneleen) sloeg de misselijkheid toe waardoor een groot stuk van de terugvaart op het achterdek werd doorgebracht.

Bij aankomst in de haven besloten we door de vermoeidheid, koude en regen om stilaan huiswaarts te keren. Even na het verlaten van Monterey langs Highway 1 zagen we de reclame "7 sweetcorn for $1". Meteen maakten we een onreglementaire U-turn en stopten bij de lokale groentenwinkel (voor de geïnteresseerden het adres is 7697 Highway 1, Moss Landing, CA). Bedwelmd door de extreem lage prijzen in vergelijking met de supermarkten gedroegen we ons als kinderen in een snoepwinkel en 3 uitpuilende zakken vol groenten rijker en slechts $8 armer keerden we naar de auto terug.

Eenmaal thuis aangekomen sloten we de geslaagde dag af met een stuk kaastaart bij het gezellige haardvuur.