Door onze natuurlijke passie voor tropische planten en fruit (ja we hebben onze eigen bananen bomen in Hercules) voelde deze dag aan als een uitje naar de speeltuin. Zo kraakten we onze eigen kokosnoot en konden we maar net weerstaan aan het plukken van verse bananen.
Van al deze belevingen kregen we wel enorme dorst en wat is er op zo'n moment beter dan een verse smoothie. Daarom stopten we bij What's Shakin' waar we genoten van heerlijke smoothies zoals de Mango Tango, Onomea Sunrise en de Pacific Passion in de schaduw van de bananenbomen.
Zo goed als al het fruit in de smoothies was afkomstig van hun eigen farm. De farm stond te koop en al snel begonnen we te dromen. Wees nu eerlijk, wie wilt er niet zijn eigen farm met verse bananen, kokosnoten, papayas, mangos, avocados, pitaja (dragon fruit) en passievruchten.
Helaas was het ondertussen tijd om afscheid te nemen van dit "fruitparadijs". Onze volgende stopplaats werd het uitzichtspunt over Laupahoehoe point. Op deze plaats kwamen op 1 April 1946 door een tsunami 24 mensen om het leven.
Nadien ging het in 1 trek verder naar Waipio Valley. Deze prachtvallei laat zeker en vast een indruk na op iedereen. Vanop het uitzichtspunt krijg je een pracht uitzicht over de steile wanden, de vallei en de zandstranden. Waipio Valley was in het verleden een dicht bewoond gebied maar na de Tsunami van 1946 wonen er nog maar een 50-tal mensen.
En voor de meesten toeristen is het een uitgelezen kans om massa's selfies te maken. Ook onze ouders maakten er hun eerste selfies.
Op de terugweg richting Hilo passeerden we aan de Rainbow falls in Wailuku River State Park.
Na een late lunch in Hilo bezochten we eerst de Liliuokalani gardens. Bij het naderen van de eerste Banyan boom werden al snel enkele passages uit de Tarzan films nagespeeld.
Alvorens naar ons huisje in Volcano Village terug te keren, wandelden we nog even op Moku ola (oftewel Coconut island). Indicaties op 1 van de palmbomen laat zien tot hoe hoog de tsunami in 1946 is geweest (26ft).
De volgende dag begonnen we met een laatste bezoek aan het Volcanoes National Park. Vanaf het Volcano House wandelden we richting de Steam Vents en de Sulphur Banks.
Na het verlaten van het park ging het richting de zuid-oost kant van het eiland. Toen we in Pahoa aankwamen werd het meteen duidelijk dat dit dorpje eind 2014 van een ramp bespaard is gebleven toen de lava stroom aan de rand van het dorp plots ophield.
Nadien bezochten we het Lava Tree State Monument. Op deze plaats verwoestte een lavastroom in het verleden de toenmalige bomen. Bij het wegstromen van de lava, bleven versteende mallen van de bomen over.
Over de jaren heen heeft de lokale flora langzaam aan terug een weg gevonden naar deze plaats.
Vervolgens ging het verder richting de kust langsheen dicht begroeide wegen en fruit plantages.
Kalapana Black Sand Beach werd onze volgende halte. In 1990 verwoestte de lavastroom het merendeel van het gelijknamige dorpje. Het zwarte zand is eigenlijk fijn gemalen basalt afkomstig van vulkanische activiteit in de buurt.
De talrijke palmbomen langs het strand vormden een perfecte stage voor enkele fotomomenten.
Alvorens het dorp te verlaten, passeerden we ook nog langsheen enkele nieuwe huisjes die in recente jaren op de lavastroom gebouwd zijn. Je moet van speciaal hout gesneden zijn om op deze plaats te kunnen wonen.
We brachten ook nog een kort bezoek aan de Star of the Sea Painted Church.
Een stop bij het Mauna Loa macadamia fabriek kon ook niet ontbreken. Eerst volgden we de self-guided tour langsheen de verschillende secties van het fabriek. Nadien bezochten we ook het visitor center waar we konden proeven van de talrijke verschillende macadamia producten.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten