Mt. Diablo & Point Reyes

Omdat we al een hele tijd niet meer gekampeerd hadden, was het de bedoeling om 21-22 Mei te gaan kamperen maar door de slechte weersvoorspellingen voor Yosemite moesten we deze plannen last-minute bijsturen. Daarom besloten we om de zaterdag richting Mt. Diablo te trekken voor een stevige wandeling naar de top en de zondag stond een toeristische uitstap naar Point Reyes op het programma.


Omdat het ondertussen alweer van Grand Canyon geleden was dat we nog stevig gewandeld hadden, gingen we voor de "real hike" naar de top van Mt. Diablo. We parkeerden daarom de auto aan het visitor center bij Mitchell Canyon en volgden de Mitchell Canyon Fire Road richting Deer Flat. Van daar ging het richting Juniper Campground waar we onverwachts in zeer "close contact" met onze eerste ratelslang kwamen. Zoals jullie kunnen zien, konden we zeer dichtbij geraken al kwam dit niet zozeer door onze zelfzekerheid maar wel door het feit dat het arme beest net overreden was en daarom nogal groggy in de berm lag.


Voor aan de laatste klim richting de top te beginnen, genoten we nog even van het uitzicht dat we vanop de Diablo Valley Overlook hadden. Helaas hing er wel nog wat nevel waardoor we geen scherpe foto's kregen gemaakt.

Net voor het bereiken van de top, volgden we eerst nog de Fire Interpretive Trail; dit is een 0.7 mijl loop rond de top vanwaar je nog een paar mooie uitzichten hebt over de omgeving. Aangezien het er ook niet extreem druk was (in vergelijking met de top) leek ons dit ook een ideale plaats om even uit te rusten en wat te eten. Even later wandelden we verder tot de top om nog enkele foto's te maken en begonnen meteen daarna aan de afdaling richting de auto. Naarmate we de auto naderden begonnen onze voeten precies meer en meer in brand te staan maar dat zal ook wel te maken hebben gehad met het feit dat we de hike in 6 uur aflegden in plaats van de vermeldde 7-8 uur in de meeste verslagen.


Zondag even voor de middag vertrokken we richting Point Reyes waar we eerst kort in het visitor center van Olema stopten voor een stempel in ons National Park Passport. Daarna zetten we koers richting Point Reyes Lighthouse.
Ze hadden ons al verwittigd dat er bij de vuurtoren een stevige wind stond maar toen we er aankwamen werd het ons toch wel snel duidelijk dat we beter een lange broek hadden meegenomen. Vanaf de parking was het een relatief korte wandeling tot aan het bezoekerscentrum vanwaar je een prachtig zicht hebt over de 300 trappen lager gelegen vuurtoren en de Stille Oceaan. Vanwege de hevige wind konden we helaas niet afdalen tot aan de vuurtoren zelf.


Tussen Februari en eind April kan je vanop het observatie platform talrijke grijze walvissen zien die aan hun ongeveer 10.000 kilometer lange trip van Mexico naar Noord Canada bezig zijn. In het najaar leggen ze dezelfde route af in omgekeerde richting naar de warmere waters voor de kust van Mexico waar de jongen geboren worden.

Op de terugweg stopten we ook nog kort bij de Drakes Bay Oyster Farm. In deze farm worden de oesters door middel van ijzeren draden aan houten platformen gehangen die op hun beurt in de baai worden uitgezet totdat de oesters volwassen zijn. De liefhebbers kunnen er oesters kopen (vers of in glazen) om mee naar huis te nemen of op te eten op hun terras met zicht over de baai.