Zomervakantie deel 2: Crater Lake

Voordat we op vakantie vertrokken hadden we reeds een kampeerplaats op Mazama Village Campground gereserveerd maar in tegenstelling tot de meeste campings, hadden we geen vastgelegde tent site en konden we bij aankomst onze tent opzetten bij eender welke "blauwe site". Na een rondrit langsheen alle loops selecteerden we de beste plaats en begonnen nadien met het opzetten van de tent.

De volgende morgen vertrokken we richting Rim Village waar we een eerste zicht kregen op Crater Lake.




Zoals jullie in het overzicht hiernaast kunnen zien, was het meer oorspronkelijk een vulkaan maar nadat deze gestopt was met lava te spuwen, en de magma kamer in de berg een lege ruimte was geworden, stortte de berg in waardoor een gigantische krater werd gevormd. Om jullie een idee te geven, de maximale doormeter van Crater Lake is 6 mijl of dus bijna 10 kilometer.




Als kennismaking wandelden we eerst in NW-richting langsheen het meer en nadien vanuit Rim Village naar de top van Garfield Peak. Omdat dit een relatief korte en gemakkelijke beklimming was, besloten we om ook nog met de auto via de Rim Drive naar Vidae Falls en Sun Notch te gaan. Vanop deze laatse plaats krijg je na een korte wandeling een mooi zicht op Phantom Ship, een rotsformatie die zijn naam heeft gekregen doordat zijn vorm (nvdr: mits de nodige fantasie) op een zeilschip lijkt.

Aangezien we steeds proberen om in ieder park ook een iet of wat stevigere wandeling uit te zoeken, vertrokken we de volgende ochtend richting Mt. Scott. Deze top is met zijn 2721 m hoge top meteen het hoogste punt in het park. In tegenstelling tot de beschrijving in de brochure viel deze wandeling enorm goed mee waardoor we al na een uur op de top stonden te genieten van het prachtige uitzicht.

Terug bij de auto aangekomen, zetten we koers richting The Pinnacles. Deze collectie toren-vormige steenformaties werden gevormd toen gas ontsnapte door kleine spleten in het puimsteen. Enkele van deze holle creaties bereiken hoogtes tot 70 m.

Na een korte tussenstop op de camping voor het avondeten vertrokken we richting Watchman Overlook aan de westkant van het meer. Ook al stond er aan het begin van de trail richting Watchman Peak dat het pad gesloten was omwille van sneeuw- en ijsvorming onderweg, toch besloten we om onze kans te wagen aangezien de top beschreven stond als één van de beste plaatsen in het park om de zonsondergang te zien. Na slechts enkele minuten wandelen, ondervonden we dat de waarschuwing aan het begin het pad er toch niet voor niets stond. We moesten namelijk een redelijk grote ijsvlakte oversteken via een geïmproviseerd pad dat net iets breder was dan 1 wandelschoen. Met de nodige voorzichtigheid slaagden we in de oversteek en konden we verder richting de top vanwaar we getuige waren van een mooie zonsondergang in combinatie met een zeer kille wind.

De afdaling naar de parkeerplaats verliep zonder al te veel problemen en was ondertussen alweer ons laatste wapenfeit in Crater Lake aangezien we de volgende morgen vanuit Oregon terug richting Californië vertrokken.