Verblijf Dirk & Tante Josee

Nadat de werken in het huis zo goed als gedaan waren en papa en mama terug naar Belgie waren teruggekeerd, bleven Dirk en Tante Josee nog een week langer in San Francisco. Omdat wij op 31 December en 1 Januari ook nog vrij hadden, besloten we om met z'n vieren de laatste dag van het jaar op walvistour te gaan in Monterey.

Op de weg daarheen maakten we eerst nog een korte tussenstop bij de Missiepost van San Juan Bautista. Na een korte wandeling rond de missie, die vandaag en 1 Januari gesloten was, en doorheen de dorpskern zettten we verder koers richting Monterey.

De vorige keer dat we vanuit Monterey op walvistocht gingen, kon het niet stuk: we zagen namelijk meerdere Orka's. Het verslag van toen vinden jullie via deze link. En aangezien we Tante Josee bij hadden, hoopten we natuurlijk op een herhaling aangezien zij enorm graag Orka's ziet.

Helaas kregen we de prachtige wit-zwarte beesten deze keer niet meer te zien maar gelukkig zagen we wel meerdere walvissen.

Eenmaal terug aan land vertrokken we richting San Francisco waar we snel incheckten in het hotel en dan richting restaurant gingen voor ons laatste avondmaal, ale toch van dit jaar. We hadden gekozen voor Cafe Tiramisu op Belden Place en dit bleek absoluut geen foute keuze te zijn.

Na het gezellige tafelmoment werd het stilaan tijd om richting Embarcadero te gaan waar we met de 1.000-en andere aanwezigen samen aftelden naar het nieuwe jaar en vervolgens genoten van een spetterend vuurwerk.

Eenmaal de festiviteiten achter de rug keerden we terug richting Union Square. De volgende morgen begonnen we de dag met een stevig ontbijt bij Lori's Diner. Toen we de innerlijke mens een stevige start van het nieuwe jaar hadden gegeven, werd het tijd om terug richting Hercules te gaan waar we nog een aantal kleine werkjes gedaan wilden hebben alvorens terug beginnen te werken.

De volgende zaterdag pikten we Dirk en Tante Josee opnieuw op in San Francisco en zouden we richting Sacramento trekken en nadien naar Napa Valley. Maar aangezien onze container met spullen uit Belgie vertraging had opgelopen en net op zaterdag geleverd werd, stopten we eerst in Hercules waar we met z'n vieren enkele dozen uitpakten. Daarna vertrokken wij met z'n drie richting Sacramento terwijl Anneleen thuis bleef om verder uit te pakken. Uiteindelijk besloten we om niet meer naar Napa Valley te gaan maar in plaats daarvan richting Hercules terug te keren. We sloten de avond af in een gezellig Italiaanse restaurantje in San Francisco.

Zondagochtend reden we dan met z'n allen richting Golden Gate brug waar we talrijke foto's maakten van de meest bekende brug ter wereld en van enkele zeevogels.

Nadien ging het dan verder naar Muir Woods voor een wandeling langsheen de gigantische redwoods.

Napa Valley werd de volgende stop maar we stopten slechts bij enkele wijnhuizen om foto's te maken. Een winetasting besloten we deze keer niet te doen aangezien de dames geen wijn gingen drinken en ik met de auto reed. Nadien werd het stilaan tijd om de benen onder de tafel te schuiven en vandaag (lees: meestal als we in Napa zijn) viel de keuze op Ristorante Allegria.

De volgende dag vertrokken Tante Josee en Dirk alweer richting Belgie en nadat we Tante Josee, die de morgenvlucht had, op SFO hadden afgezet, reden Dirk en ik na een stevig ontbijt in San Bruno richting de oceaan. Omdat Dirk de avondvlucht had, konden we nog snel de prachtige Highway 1 volgen via de Point Pigeon Lighthouse tot in Santa Cruz.

Nadien werd het helaas alweer tijd om richting San Francisco terug te keren.

Huis Hercules: voor en na

Sinds onze verhuis naar California hadden we de meubels uit Maaseik en Leuven gestokkeerd in onze garage in Maaseik. En nu de aankoop van het huis in Hercules eindelijk rond was, werd het tijd om de meubels ook richting CA te laten komen.

Voor de verhuis deden we een beroep op de firma Putters, die de inpak van de hele inboedel reeds midden November in Maaseik afhandelde. De container zou ongeveer 31 dagen via boot onderweg zijn en als alles vlot verliep, zouden de meubels in de haven van Oakland op 19 december moeten arriveren. Dit was ook zo maar voor de een of andere nog steeds bizarre reden, besliste customs om onze container aan extra controles te onderwerpen. Eerst werd er een x-ray uitgevoerd waarna ze overgingen tot een “intensive inspection”.

Hierdoor liep de levering van de meubels serieuze vertraging op en konden ze pas op zaterdag 5 januari, na het betalen van de extra inspectiekosten twv $1,600, afgeleverd worden. De verhuiscrew die de levering en uitpak van de meubels afhandelde werkte zeer professioneel en na een 5-tal uur van slepen en uitpakken, hadden we de volledige dozenchecklist afgevinkt.

Het in mekaar draaien van de kasten en bed alsook het uitpakken, afwassen en intasten van alle kleinere materiaal zoals potten, pannen, bestek, glaswerk,.... vond in de loop van de komende dagen en weekends plaats.

Begin februari was het dan eindelijk zover: alle werk was gedaan (ale voorlopig toch), alle dozen uitgepakt en alles stond op zijn plaats. De foto’s hieronder geven jullie een overzicht van voor en na.

• Inkomhal:

• Keuken:

 

• Living:

• Slaapkamer:

• Logeerkamer:

• Bureau:

• Traphal:

Werken huis Hercules

Ook al was de aankoop van het huis een feit, toch moesten we nog geduldig wachten tot 7 december vooraleer we de sleutels van de voormalige eigenaars ontvingen. Vanaf vrijdagavond was het dan alle hens aan dek en begonnen we met het verwijderen van het oude tapijt op de benedenverdieping. Gelukkig verliep dit vlot waardoor we op zaterdagmorgen goed op tijd terug richting Hercules vertrokken.

De volgende fase van de voorbereidingswerken was het verwijderen van de linoleumvloer in de keuken. De oude vloer kon er nog wel mee door, maar aangezien we meteen alles wilden hernieuwen moest hij er toch aan geloven. Na een dik uur werken beseften we echter al dat we de keukenvloer misschien toch beter niet hadden aangepakt. Met de hoeveelheid lijm onder de linoleum kon je volgens ons wel 10 huizen van boven tot beneden verlijmen. Maar zoals zo vaak wint de aanhouder en konden we om 20:00 uur met enkele blaren op de handen kijken naar een container en enkele vuilniszakken oude linoleum.

Met het verwijderen van de oude vloer creerden we natuurlijk ook een volgend werk: het leggen van een nieuwe. Voor we echter zover waren, moesten we wel nog even de aannemer zijn toleranties wegwerken. De vloer helde in de keuken en living namelijk lichtjes af en ook al adviseerde de makelaar en vorige eigenaars ons om het zo te laten, toch wilden we meteen voor de grondige aanpak gaan. En dus reden we op zondagmorgen richting Home Depot voor een 10-tal zakken zelf levelende beton. Na nog wat extra voorbereidend werk, konden we dan eindelijk op zondagmiddag beginnen met het niveleren van de keuken en living. Dit werk verliep redelijk snel en de zakken vlogen erdoor. Helaas bleek wel al snel dat een extra trip naar de Home Depot onafwendbaar was en tegen dat het werk op zondagavond omstreeks 22:00 uur gedaan was, hadden we in totaal 30 zakken oftewel 750 Kg cement op onze benedenverdieping gekapt.

In de week die volgde kon er helaas ’s avonds niet echt meer gewerkt worden omwille van een beurs maar op vrijdagavond arriveerden mijn (Raf’s) ouders en dit was het begin van een 2 weken werkmarathon.

Eerst werd er begonnen met het verven van de plafonds in de keuken en living, waarna de muren volgden. Dit alles nam enkele dagen in beslag.

Vervolgens was het tijd om terug te komen op het vloerproject. We hadden beslist om in plaats van het vroegere tapijt, te gaan voor laminaat tegels van Quickstep. En aangezien we zelf nog nooit laminaat gelegd hadden, waren de tips en adviezen van papa meer dan welgekomen.

Ondertussen dat papa en ik met de vloer bezig waren, verfde mama haar weg naar de bovenverdieping. En tegen dat Dirk donderdagavond toekwam in SFO was al aardig wat werk verzet. Diezelfde avond passeerden we op weg van de luchthaven naar het huis ook nog bij de IKEA in Emmeryville waar we ons als kerstkadeau van papa en mama nog een logeerbed en keukentafel mochten uitkiezen. Dirk leefde zich er ook nog even uit als Chinees.

De volgende dag ging het opnieuw richting de luchthaven en dit keer om tante Josee op te halen. Spijtig genoeg was haar bagage wel onderweg verloren gegaan en, zo bleek achteraf, zou het nog 2 dagen duren alvorens het terecht was en afgeleverd zou worden.

In de week die volgde werd er nog ijverig verdergewerkt en hierdoor kwam vaak de regelmatigheid van het eten in het gedrang. 's Middags was het vaak een basic set-up en 's avonds vertrokken we meestal pas laat richting een restaurant.

Kerstdag was een uitzondering. Toen bleven we thuis in Pinole en verzorgden we het Kerstmaal. Het werd een fijne dag van samenzijn en voor de verandering eens niet werken.

In Hercules was tante Josee ondertussen begonnen met het afwassen van de kasten, vensters en alle andere zaken die ook maar enigszings vuil konden zijn. Nadat Dirk eerst nog had geholpen met het verven, kreeg hij de tuin in de gaten. In een mum van tijd waren de iet of wat verwilderde rozenstruiken volledig teruggesnoeid. Ook al het onkruid moest eraan geloven waarna het rozenperk met houtschors werd opgevuld.

Tezelfdertijd finaliseerden papa, mama, Anneleen en ik het verfwerk en het vloeren. En nadat dit alles gedaan was, konden we beginnen met het aanpakken van de vloerbekleding op de trap en de bovenverdieping. Ondertussen legde papa ook nog enkele vierkante meters tegels aan de voordeur.

Met de naaimachine, die we van Dirk als Kerstcadeau kregen, pakte mama ook nog de gordijnen aan zodat deze erna stukken beter uitzagen en ook veel beter bij het geheel pasten. Ondertussen kreeg Anneleen haar eerste naailes.

Toen we op vrijdagavond terugkeken op de afgelopen 2 weken konden we met z’n allen alleen maar tot hetzelfde besluit komen: er was ontzettend veel gewerkt (eigenlijk veel te veel), en het huis was niet meer te herkennen. We hadden met z’n allen een saai ogend huis omgetoverd tot een warme thuis.

Via deze weg willen we papa, mama, Dirk en tante Josee nog eens heel hartelijk bedanken voor hun enorme hulp en inspanningen. Zonder hen zouden we zeker niet hetzelfde resultaat hebben kunnen bekomen.