Werken huis Hercules

Ook al was de aankoop van het huis een feit, toch moesten we nog geduldig wachten tot 7 december vooraleer we de sleutels van de voormalige eigenaars ontvingen. Vanaf vrijdagavond was het dan alle hens aan dek en begonnen we met het verwijderen van het oude tapijt op de benedenverdieping. Gelukkig verliep dit vlot waardoor we op zaterdagmorgen goed op tijd terug richting Hercules vertrokken.

De volgende fase van de voorbereidingswerken was het verwijderen van de linoleumvloer in de keuken. De oude vloer kon er nog wel mee door, maar aangezien we meteen alles wilden hernieuwen moest hij er toch aan geloven. Na een dik uur werken beseften we echter al dat we de keukenvloer misschien toch beter niet hadden aangepakt. Met de hoeveelheid lijm onder de linoleum kon je volgens ons wel 10 huizen van boven tot beneden verlijmen. Maar zoals zo vaak wint de aanhouder en konden we om 20:00 uur met enkele blaren op de handen kijken naar een container en enkele vuilniszakken oude linoleum.

Met het verwijderen van de oude vloer creerden we natuurlijk ook een volgend werk: het leggen van een nieuwe. Voor we echter zover waren, moesten we wel nog even de aannemer zijn toleranties wegwerken. De vloer helde in de keuken en living namelijk lichtjes af en ook al adviseerde de makelaar en vorige eigenaars ons om het zo te laten, toch wilden we meteen voor de grondige aanpak gaan. En dus reden we op zondagmorgen richting Home Depot voor een 10-tal zakken zelf levelende beton. Na nog wat extra voorbereidend werk, konden we dan eindelijk op zondagmiddag beginnen met het niveleren van de keuken en living. Dit werk verliep redelijk snel en de zakken vlogen erdoor. Helaas bleek wel al snel dat een extra trip naar de Home Depot onafwendbaar was en tegen dat het werk op zondagavond omstreeks 22:00 uur gedaan was, hadden we in totaal 30 zakken oftewel 750 Kg cement op onze benedenverdieping gekapt.

In de week die volgde kon er helaas ’s avonds niet echt meer gewerkt worden omwille van een beurs maar op vrijdagavond arriveerden mijn (Raf’s) ouders en dit was het begin van een 2 weken werkmarathon.

Eerst werd er begonnen met het verven van de plafonds in de keuken en living, waarna de muren volgden. Dit alles nam enkele dagen in beslag.

Vervolgens was het tijd om terug te komen op het vloerproject. We hadden beslist om in plaats van het vroegere tapijt, te gaan voor laminaat tegels van Quickstep. En aangezien we zelf nog nooit laminaat gelegd hadden, waren de tips en adviezen van papa meer dan welgekomen.

Ondertussen dat papa en ik met de vloer bezig waren, verfde mama haar weg naar de bovenverdieping. En tegen dat Dirk donderdagavond toekwam in SFO was al aardig wat werk verzet. Diezelfde avond passeerden we op weg van de luchthaven naar het huis ook nog bij de IKEA in Emmeryville waar we ons als kerstkadeau van papa en mama nog een logeerbed en keukentafel mochten uitkiezen. Dirk leefde zich er ook nog even uit als Chinees.

De volgende dag ging het opnieuw richting de luchthaven en dit keer om tante Josee op te halen. Spijtig genoeg was haar bagage wel onderweg verloren gegaan en, zo bleek achteraf, zou het nog 2 dagen duren alvorens het terecht was en afgeleverd zou worden.

In de week die volgde werd er nog ijverig verdergewerkt en hierdoor kwam vaak de regelmatigheid van het eten in het gedrang. 's Middags was het vaak een basic set-up en 's avonds vertrokken we meestal pas laat richting een restaurant.

Kerstdag was een uitzondering. Toen bleven we thuis in Pinole en verzorgden we het Kerstmaal. Het werd een fijne dag van samenzijn en voor de verandering eens niet werken.

In Hercules was tante Josee ondertussen begonnen met het afwassen van de kasten, vensters en alle andere zaken die ook maar enigszings vuil konden zijn. Nadat Dirk eerst nog had geholpen met het verven, kreeg hij de tuin in de gaten. In een mum van tijd waren de iet of wat verwilderde rozenstruiken volledig teruggesnoeid. Ook al het onkruid moest eraan geloven waarna het rozenperk met houtschors werd opgevuld.

Tezelfdertijd finaliseerden papa, mama, Anneleen en ik het verfwerk en het vloeren. En nadat dit alles gedaan was, konden we beginnen met het aanpakken van de vloerbekleding op de trap en de bovenverdieping. Ondertussen legde papa ook nog enkele vierkante meters tegels aan de voordeur.

Met de naaimachine, die we van Dirk als Kerstcadeau kregen, pakte mama ook nog de gordijnen aan zodat deze erna stukken beter uitzagen en ook veel beter bij het geheel pasten. Ondertussen kreeg Anneleen haar eerste naailes.

Toen we op vrijdagavond terugkeken op de afgelopen 2 weken konden we met z’n allen alleen maar tot hetzelfde besluit komen: er was ontzettend veel gewerkt (eigenlijk veel te veel), en het huis was niet meer te herkennen. We hadden met z’n allen een saai ogend huis omgetoverd tot een warme thuis.

Via deze weg willen we papa, mama, Dirk en tante Josee nog eens heel hartelijk bedanken voor hun enorme hulp en inspanningen. Zonder hen zouden we zeker niet hetzelfde resultaat hebben kunnen bekomen.