Van stralende stranden en dolle dolfijnen tot kamperende kangoeroes

Vandaag stond de rest van de Lakes Way Tourist Drive op het programma. Vooraleer op pad te gaan, bezochten we eerst nog de lokale bezienswaardigheden in Tiona. De eerste daarvan was het strand met uitzicht op de Tasman Sea. Als we al onze strandbezoeken van de afgelopen dagen in enkele woorden moeten samenvatten, dan is dat “verlaten”, “wit zand”, “helderblauw water” en “krachtige golven”. En deze morgen voldeed ons strandbezoek aan al deze kernwoorden.

Na het verzamelen van enkele prachtige schelpen, wandelden we richting de Green Cathedral. In deze kerk onder een groen bladerdak gaan er zo goed als ieder weekend trouwpartijen door.

Ondertussen was het tijd om onze biezen bij mekaar te pakken en onze roadtrip in noordelijke richting verder te zetten. De eerste halte van de dag werd Cape Hawke in het Booti Booti National Park. Vanop de parking bracht een 400m klim ons tot bij het 8 meter hoge uitkijkplatform met mooie uitzichten over Wallis Lake, Wallis Island en de kustlijn.

Toen we iets later dachten een walvis gespot te hebben, switchten we naar hoogste staat van paraatheid. Niet veel later zagen we ook een boot vanuit de haven van het iets noordelijkere Forster richting onze gespotte walvis varen. En jawel niet veel later dook het dier opnieuw op aan het wateroppervlak. Spijtig genoeg bevond er zich tussen de walvis en ons misschien wel een halve kilometer waardoor het nemen van detailfoto’s niet echt aan de orde was.

Bij het binnenrijden van Forster bogen we opnieuw naar de kust af en maakten we een wandeling langsheen de boardwalk en de One Mile Beach.

Terug bij de auto aangekomen, was het tijd voor onze lunch met uitzicht over het lokale golfterrein.

Onze reisgids meldde dat men bij het rijden over de brug tussen Forster en Tuncurry vaak de speelse dolfijnen in het water kon zien. En ja hoor, dit maal hadden we prijs. We spotten enkele dolfijnen ongeveer halfweg op de brug en meteen veranderde onze namiddag planning. Aan de andere kant van de brug aangekomen, zochten we de dichtst bijgelegen parkeerplaats op en vertrokken we op een stevig tempo over de brug richting Forster. Inmiddels waren de vrolijke beesten al een 100-tal meter van de brug vandaan maar gelukkig maakten ze rechtsomkeer en kwamen ons tegemoet gezwommen. Jullie hoeven waarschijnlijk niet lang na te denken hoe we het komende 1,5 uur doorbrachten. En blijkbaar zat er ook een baby dolfijn bij het groepje waardoor we meermaals werden getrakteerd op de enorme speelsheid van het jonge dier.

Na de parade van de pelikanen verlieten we Tuncurry en naderde het einde van de Tourist Route 6.

Het komende half uur reden we opnieuw langsheen de Pacific Highway tot we het dorpje Kew naderden. Daar verlieten we de snelweg om aan Tourist Route 10 richting Laurieton te beginnen. Omdat we nog wat tijd hadden alvorens het donker werd, verlieten we in Laurieton de geplande route en reden het Crowdy Bay National Park binnen.

De bedoeling was om enkel even een korte stop te maken bij de uitzichten langsheen de kust maar toen we de camping bij Diamond Head Beach opreden, werd voor de tweede maal vandaag onze planning serieus omvergegooid. We werden op de parking namelijk vriendelijk verwelkomd door 1 van de lokale kangoeroes. Even later checkten we in bij de camp host en besloten we om de nacht door te brengen op deze kangoeroe camping. Bij het inchecken vertelde de staff ons dat de lokale kangoeroe populatie deze camping in de late namiddag en bij zonsopgang bezoekt.

Kort nadat we ons hadden geïnstalleerd op de camping doken er meerdere kangoeroes uit het niets op en konden we onze ogen de kost geven aan de rondspringende symbolen van Australie.

Afgelegde weg: 133 km