Waar was Woofy tijdens onze New York trip?

Omdat we Woofy niet konden meenemen naar New York, zochten we via DogVacay een geschikte opvangplaats. De "dog sitter" waar we in het verleden al eens beroep op hadden gedaan, was helaas zelf op vakantie en daarom belandden we bij Lisa uit Albany, CA. Als we de reviews mochten geloven, hadden alle honden het er naar hun zin.

Zaterdagmorgen op weg naar de luchthaven zetten we Woofy af bij Lisa en meteen werd het duidelijk dat ze ontzettend goed was met dieren. Ze zorgde ervoor dat Woofy op zijn gemak de tuin kon verkennen voordat hij zou worden blootgesteld aan de drukte van de andere gasten die ze op bezoek had.

Gedurende de tijd dat we in New York waren, werden er regelmatig foto's van Woofy gepost en het was duidelijk dat hij het er naar zijn zin had.

Ook stuurde Lisa ons volgend berichtje dat ons een zeer goed gevoel gaf:
"Woofy has become a personal favorite! He is my constant companion. He seems to be having a nice time, and knows to run to me if he feels overwhelmed by too much rough play. He was very picky with his meals and would not eat his food. We gave him some chicken livers and some special limited ingredient food we have here, and he ate it all. He enjoys the park, but likes to set his own pace (way ahead of us!). I love having him!"

Toen we hem oppikten bij terugkeer in California was hij (gelukkig) blij om ons terug te zien. Wel zijn we er absoluut van overtuigd dat hij het niet erg zal vinden als we tijdens toekomstige trips hem opnieuw naar Lisa brengen.

Doordat Woofy gedurende een week met andere honden had opgetrokken, leerde hij ook zwemmen. In de week die volgde maakte hij ons dat zeer duidelijk. Of het nu hoog- of laagtij was.

NYC - Een filharmonisch vleugje van klassiek en rock

De laatste ochtend in New York werd ingevuld met het bijwonen van een Philharmonic Orchestra repetitie in de Avery Fisher Hall van het Lincoln Center. Voor het concert dezelfde avond stond Anthracite Fields van Julia Wolfe, en Dreamhouse van Steven Mackey op het programma. De dirigent concentreerde zich tijdens de repetitie vooral op het laatste werk. Dit werk is niet bepaald het klassieke genre waar de meeste mensen mee opgroeiden, maar bevatte elementen van pop en rock, met zelfs een elektrisch gitaar kwartet. Ondanks ongewoon, was het ook indrukwekkend. De uitvoering van Dreamhouse was tevens genomineerd voor 4 Grammy awards: Beste klassiek album, Beste orkest uitvoering, Best geengineerde klassieke album en Producent van het jaar, klassiek (David Frost).

Omdat we nog even tijd hadden alvorens naar het hotel te moeten terugkeren, besloten we nog snel de New York Public Library mee te pikken. Spijtig genoeg was de hoofdleeszaal (Rose Main Reading Room) gesloten nadat op 29 Mei (gisteren) een stuk pleisterwerk naar beneden was gevallen. Bart en Nancy, jullie kunnen van geluk spreken omdat a) jullie de leeszaal wel nog hebben kunnen bewonderen en b) omdat jullie toen gelukkig geen stuk pleisterwerk op het hoofd hebben gekregen.

Bij het verlaten van de bibliotheek werd meteen ook het einde van de vakantie ingeluid. Want eenmaal terug bij het hotel aangekomen, stond de supershuttle al te wachten om ons richting Newark luchthaven te brengen. Daar genoten we nog van een drankje alvorens we afscheid moesten nemen van de ouders. Het was opnieuw een fijn bezoek, dat werd afgesloten met 6 drukke dagen NY.

NYC - Columbia University, kunst en enkele eigenaardigheden

Vandaag zou een dag worden dat we met z'n tweetjes zouden doorbrengen. We besloten om onder andere een bezoek te brengen aan Columbia University, gelegen ten noordoosten van Central Park.

We kwamen al enkele zeer mooie universiteitsgebouwen tegen op weg naar Riverside Park, wat de eerste halte van de dag zou zijn.

Omwille van een event later op de dag konden we helaas geen bezoek brengen aan het General Grant National Monument. In dit grootste mausoleum van Noord-Amerika ligt President Grant en zijn vrouw begraven. Naast het feit dat hij op het $50 biljet afgebeeld staat en president is geweest, is hij ook bekend als generaal tijdens de Civil War. Deze oorlog (1861-1865) staat met 618,222 slachtoffers bekend als de meest dodelijke oorlog in de Amerikaanse geschiedenis.

Vervolgens stond de Riverside Church op het programma.

Eenmaal op de campus van Columbia University aangekomen, wandelden we eerst langsheen de St Paul's chapel.

Daarna was het de beurt aan de Low Memorial Library, met het Alma Mater standbeeld op de voorgrond. In het verleden stond dit beeld symbool voor de maagd Maria maar meer recentelijk is het vooral een beeld of term verbonden aan de academische wereld.

Toen we 180 graden omdraaiden hadden we een prachtig uitzicht over de campus met de Butler library in de achtergrond.

Beneden vinden jullie nog enkele andere sfeerbeelden vanop de campus met als eerste "De Denker" van Rodin in de voortuin van de Philosophy Hall. Verder ook nog het standbeeld van Thomas Jefferson met de Pulitzer Hall op de achtergrond.

Na het verlaten van de universiteitscampus ging het richting Saint John the Divine Cathedral.

De kathedraal huisvest sinds januari 2014 de Phoenix, een kunstwerk van de Chinees Xu Bing dat 2 jaar in beslag nam om in elkaar te knutselen. Het kunstwerk bestaande uit 2 vogels (Feng en Huang) met een lengte van 90 en 100 voet respectievelijk, weegt in totaal 12 ton.

Toen we bij Columbus Circle aankwamen werd het tijd om een lunchpauze in te lassen. En omdat het vandaag de voorlaatste dag in NY was, werd het stilaan tijd om 1 van de talrijke hotdog kraampjes te verkennen. Nadien volgde nog een flitsbezoek (vooral voor het uitzicht) aan het Time Warner shopping center.

Nu de innerlijke mens weer was aangesterkt, zetten we koers richting het Lincoln center voor podiumkunsten, het Metropolitan Opera House, en de New York State Theater.

Vervolgens volgde een tocht doorheen Greenwich Village, met enkele eigenaardige gebouwen en bijzondere bezienswaardigheden. In volgorde van de foto's: het apartementencomplex van de TV sitcom Friends, Jefferson Market Courthouse (sinds 1967 een bibliotheek, en gestemd als 5de mooiste gebouw in Amerika), en het smalste huis in New York op 75 1/2 Bedford Street.

Op weg naar het Empire State Building passeerden we ook nog langs Herald Square en Greeley Square, met op het laatste plein het standbeeld van de oprichter van de New York Tribune.

Ondertussen was het stilaan tijd geworden om naar het hotel terug te keren en met z'n achten te gaan genieten van ons laatste avondmaal (ale toch in NY). Toen iedereen opgefrist was, zetten we koers naar Chelsea Market. Deze overdekte markt huisvest een 35-tal winkels en trekt jaarlijks ongeveer 6 miljoen bezoekers.

Op terugweg naar het hotel probeerde Raf ook nog zijn nieuwe wagen te starten. Maar helaas paste de autosleutels niet. Blijven dromen zullen we maar zeggen :-)