Dag 10: Van massa's toeristen naar massa's zandvliegen

Vandaag stond de dag in het teken van gletsjers en de eerste op onze route was de Franz Josef Glacier. De afgelopen dagen hadden we al wat info ingewonnen over de gletsjers en de dorpjes in de buurt en het eerste wat ons opviel, was het feit dat de regio nogal toeristisch uitgemolken aanvoelde.

Bij het binnenrijden van het dorpje Franz Josef werd dit compleet bevestigd. We zagen onder andere meer bedrijven die helicoptervluchten aanboden dan we tot nu toe in ons heel leven bij mekaar hadden gezien (nvdr: dit is misschien lichtjes overdreven maar soit). Na een korte stop bij het visitor center vertrokken we richting de gletsjer maar alvorens aan de Franz Josef Glacier Valley Walk te beginnen, wandelden we nog even naar Peter’s Pool.

Dit meertje is ontstaan door een grote blok ijs die bij het terugtrekken van de gletsjer is achtergebleven en langzaam aan gesmolten is. De spiegelingen van de omringende bergen in deze poel water waren zeer helder.

Nadien begonnen we dan aan de eigenlijke wandeling van ongeveer 1,5 uur (heen en terug) naar de gletsjer. Gedurende de hele wandeling was het een continue aan- en afvliegen van helicopters, die de toeristen tot op het ijs brachten.

Op zich stelde de wandeling doorheen de vallei niet echt veel voor en toen we uiteindelijk aankwamen bij de voet van de gletsjer, bleven we eigenlijk op onze honger zitten.  Zeker als ik (Raf) dit vergelijk met de gletsjers in Ijsland en Groenland.

We hielden ons dan ook niet al te lang op bij het uitzichtspunt en hoopten dat de Fox gletsjer, die we als volgende zouden bezoeken, beter bij ons in de smaak zou vallen. In plaats van opnieuw een wandeling doorheen de vallei naar deze gletsjer te maken, besloten we om voor de Chalet Lookout Walk te gaan. Na een 25-tal minuten gewandeld te hebben, verscheen de Fox gletsjer in vol ornaad voor ons. Ondanks het feit dat we verder van deze gletsjer af waren dan bij Franz Josef vonden we de Fox op een of andere manier toch indrukwekkender. Misschien had dit ook te maken met het feit dat er naast ons niemand anders op het uitzichtspunt aanwezig was.

Na nog wat reisverhalen uitgewisseld te hebben met een ouder Frans koppel, dat enige tijd na ons toekwam, werd het tijd om richting de auto terug te keren. De volgende halte werd Lake Matheson, dat net zoals Peter’s Pool het gevolg is van een reuze ijsblok die over tijd gesmolten is. Helaas hingen er ondertussen al redelijk wat wolken en stond er een stevige wind, waardoor de weerspiegeling van de Southern Alps (met onder andere de 3754 meter hoge Mt Cook) in het wateroppervlak een pak minder schoon waren dan in onze gids stond omschreven.

Vervolgens tourden we verder richting de kust en stopten we nog bij Ship Creek. Volgens de legende dankt deze plaats zijn naam aan het scheepswrak van de “Schomberg”, een schip dat in december 1855 voor de kust van Australie verging. Later dreef een stuk van het schip via de Tasman Zee tot op deze plaats. Wat wij naast het strand vooral van Ship Creek onthielden, waren de talrijke zandvliegjes. Deze kleine kwelduivels staken/beten ons meermaals en zorgden er ook voor dat we vroeger dan voorzien het strand moesten verlaten.

Vanaf Ship Creek was het nog maar een korte rit naar Haast, waar we de nacht doorbrachten.

Afgelegde afstand: 207 km