Vanuit Ruapuke vertrokken we ‘s morgens opnieuw in zuidelijke richting en ook al stonden er niet bepaald spectaculaire bezienswaardigheden op het programma voor de voormiddag, toch genoten we van het rijden over onverharde wegen doorheen regenwoud-achtige begroeingen.
Voorts stopten we ook nog langsheen een riviermeander waar we op het strand massa’s oesterschelpen in de rotsen zagen steken. Na een dik half uur op het strand gespendeerd te hebben, genoten we nog van een heerlijke cappuccino en een stuk chocolat roll alvorens verder koers te zetten richting de Marokopa Falls.
Eenmaal op de parking aangekomen, vertrokken we voor een 10 minuten durende wandeling doorheen de “jungle”. Onderweg zagen we massa’s reusachtige zilvervarens en onderstaande foto toont een uitrollend blad van een jonge boomvaren. Dit teken van de voortdurende vernieuwing van het leven wordt door de Maori’s “koru” genoemd en is een van hun belangrijkste natuursymbolen.
De Marokopa Falls waren compleet anders dan de waterval die we gisteren gezien hadden maar opnieuw de moeite waard.
Vervolgens ging onze trip verder richting de Piripiri Caves die enkele kilometers verder gelegen waren. Volgens de reisgids die we bij hadden, zouden we in de oesterzaal eeuwenoude oesterschelpen uit de wand moeten zien steken. Helaas hielp onze hoofdlamp niet echt en hebben we ze niet kunnen lokaliseren. Maar gelukkig werd dit wel ruimschoots goedgemaakt door de massa’s gloeiwormen die we tegen de bovenkant van de grot zagen. Deze regio staat er voor bekend om gloeiwormen te hebben maar de meesten kan je enkel tegen betaling zien in de Waitomo of de Ruakuri Caves.
Een 4-tal kilometer verder langsheen de weg naar Waitomo bereikten we de Mangapohue Natural Bridge. Op deze plaats heeft de rivier 2 boven elkaar gelegen plafondgewelven uitgesleten in het kalkgesteente. Op het bovenste niveau groeien nog talkrijke varens en bomen.
In plaats van dezelfde weg terug naar de parking te nemen, besloten we om nog een ommetje te maken langsheen de fossieloesters die even verderop in enkele rotsblokken te bewonderen waren. Volgens het infobord zijn dit restanten van oesters die zo’n 35 miljoen jaar geleden leefden in dit gebied. Toen de aardkorst hier ten gevolge van aardverschuivingen naar boven werd gedrukt, kwamen de oesters boven water te liggen en transformeerden ze tot de fossielen die je er op dit moment kan aanschouwen.
Vanaf de parking zetten we koers naar Waitomo. Omdat we reeds eerder op de dag gloeiwormen hadden gezien, besloten we om na een bezoek aan het Waitomo Caves visitor center te gaan voor een wandeling naar de 2,5 kilometer verder gelegen Ruakuri Bushwalk.
De eigenlijke bushwalk bracht ons gedurende 30 minuten langsheen een beboste rivierbedding, onder kalksteenbogen en een door de rivier uitgesleten tunnel. Helaas was het nog niet donker genoeg om de lokale gloeiwormen te kunnen aanschouwen.
De laatste etappe van de dag bracht ons van Waitomo tot in Otorohanga waar we een kampeerplaats langs het Kiwi-house & Native Birdpark vonden. Omdat we de Kiwi, de nationale vogel van Nieuw-Zeeland, later in het wild hoopten te zien, besloten we om dit park over te slaan.
Afgelegde afstand: 168 km
Geen opmerkingen:
Een reactie posten