Dag 5: Als Frodo & Sam naar de top van Mt. Doom

biep…bieP…biEP…BIEP….. Dit was het geluid dat we op dag 5 van onze huwelijksreis om 6 uur ‘s morgens hoorden. We zouden vandaag namelijk de Tongariro Alpine Crossing doen en omdat de shuttlebus al om 6:40 vertrok vanuit het Base Camp was het vroeg opstaan geblazen.

Maar onze slaperige ogen ruilden we tijdens de 25 minuten durende busrit al snel in voor rondturende blikken, die op zoek waren naar al het moois dat Tongariro National Park te bieden had. Spijtig genoeg zouden we niet de oorspronkelijke crossing kunnen doen aangezien deze door een vulkanische uitbarsting van afgelopen jaar gedeeltelijk afgesloten was. Daarom besloten we om voor de highlights te gaan; dit was een hike tot aan de Emerald Lakes en terug.

Toen we om 7:20 aan de Mangatepopo parking (1100 meter hoogte) werden afgezet, vertrokken we met een stevige pas. Al snel stopten we echter meermaals om talrijke foto’s te maken van de omgeving (lees: vooral Mt Doom). We voelden ons dan ook net als Frodo.

Ongeveer een uur en 15 minuten later bereikten we de Soda Springs, die op een hoogte van 1400 meter gelegen waren. Vanaf dit punt ging de wandeling steviger bergop en het duurde ongeveer 45 minuten alvorens we de splitsing met Mt Ngauruhoe (oftewel Mt Doom) bereikten.

De roep van de berg werd alsmaar groter en omdat we toch niet de originele Alpine Crossing konden doen, bezweken we voor de berg en vertrokken op onze queeste naar de top.

Als we jullie vertellen dat de top van de berg op 2300 meter hoogte gelegen is en de hellingshoek van de flanken om en bij de 30 graden is, dan kunnen jullie je wel inbeelden wat we tijdens de volgende 2 uren gedaan hebben…………….. geploeterd en gezweet. Bovendien was er niet echt een duidelijk afgebakend pad wat de beklimming niet echt bevorderde.

Maar we kunnen jullie garanderen dat toen we omstreeks 11:40 de top bereikten, de voldoening en het uitzicht enorm waren. Mt Doom was overwonnen!!!!

Enige tijd later begonnen we herbrond en met goede moed aan de afdaling maar al snel werd duidelijk dat de steile hellingshoek ons ook parten zou spelen op de terugweg. Het eerste gedeelte was dan ook puur afzien en het leek wel of we voor geen meter opschoten.

Gelukkig ontdekten we ongeveer halfweg de afdaling een zandstrook die we al moonwalkend tot aan de voet van de berg konden afleggen. Niet alleen was dit veel minder belastend voor de benen, het schoot bovendien ook enorm goed op.

Een viertal uur later en de nodige calorien armer bereikten we opnieuw het hoofdpad aan de voet van de berg. En omdat dit aardig wat krachten had opgeslorpt, besloten we om niet meer naar Emeral Lakes te gaan maar in plaats daarvan aan de terugweg te beginnen zodat we de bus van 15:30 konden halen.

Terug in het Base Camp aangekomen, genoten we van een heerlijke douche alvorens we de foto’s van eerder op de dag herbekeken.

Afgelegde afstand: 17,5 km (te voet)