Dag 14: De eerste aanzet naar ons lapidarium

Vandaag stond de rit van Eglinton naar de zuidkust van het Zuidereiland op het programma. Maar opnieuw hadden we omwille van de zandvliegbeten een helse nacht achter de rug. Omdat 3 nachten met zeer weinig slaap en vooral veel jeuk echt wel genoeg waren, besloten we om in Te Anau nog eerst te stoppen bij de lokale apotheek en daar een paardenmiddel tegen de jeuk te halen. Uiteindelijk stapten we buiten met tabletten en een zalf voor de snelle verlichting van de irriterende beten.

In plaats van daarna direct via Highway 6 naar Invercargill te rijden, gaven we er de voorkeur aan om voor een binnenroute te gaan. Via Manapouri en de 99 in zuidelijke richting kwamen we bij het plaatsje Clifden. We hielden er even halt bij de Clifden Suspension Bridge, die met zijn 111 meter spanwijdte bekend stond als de langste hangbrug van het land.

Bij het bereiken van de zuidkust, stopten we bij het McCracken’s Rest uitzichtspunt vanwaar we Stewart Island zouden moeten zien liggen. Maar zelfs na intensief turen over de Foveaux Straat konden we het 52 kilometer verder gelegen eiland omwille van de mist niet terugvinden.

Gemstone Beach was de volgende halte. Dit strand staat ervoor bekend dat er met iedere getijde nieuwe “gems” aanspoelen. Zo vond men hier in het verleden al safieren, robijnen, jasper en zelfs goud. Deze exotische en waardevolle stenen zagen wij niet meteen liggen maar een dik uur na ons vertrek kwamen we wel met natte kleren en onze eigen collectie terug bij de auto.

Op momenten als dit kwam het voordeel van de camper weeral naar boven. Snel droge kleren aandoen en juu terug op pad. Bij onze rit door Riverton maakten we even tijd vrij om in het lokale souvenierwinkeltje en art gallery te gaan kijken of ze gelijkaardige stenen als ons in hun bezit hadden. De extreem vriendelijke uitbaatster spendeerde de komende 20 minuten bij ons en al snel weken we af van de stenen en praatten we honderduit over haar en onze reiservaringen.

Vanuit Riverton bereikten we al snel Invercargill waar we meteen naar de i-Site reden maar aangezien die in een museum dat om 17:00 sloot, gelegen was, waren we net te laat. We verkenden de stad dan maar zonder extra info en kwamen zeer snel tot het besluit dat dit niet echt “The place to be” was. Het zoeken van een overnachtingsplaats werd dan ook vrijwel meteen onze hoofdbezigheid.

Toen we het Beach Road Holiday Park in Oreti Beach opreden en aan de receptie zagen dat men ook Nederlands praatte, konden we het niet laten om naar de achtergrond van de uitbaters te vragen. En voor in Nieuw-Zeeland geboren te zijn, sprak de vriendelijke man aan de receptie nog behoorlijk Nederlands. Alvorens aan ons avondmaal te beginnen, spendeerden we ook nog enige tijd met het uitsorteren van onze stenencollectie.

Afgelegde afstand: 262 km